Jesse en heeeeeet

Zondag 22 Mei 2016.
D-Day voor Jesse en natuurlijk voor mij ook een beetje. Laat ik nu altijd gedacht hebben dat D-day staat voor Decision day. Is dus eigenlijk niet zo. Het is de eerste dag van het begin van een militaire operatie. D-day was eigenlijk Operatie Overlord op 6 juni 1944.
Maar ik vind het toch een lekkere openingszin, want Jesse neemt wel degelijk een "decision" beslissing vandaag om zelfstandig JA tegen God te zeggen in zijn geloof en zodoende de taak van de ouders nu zelfstandig over te nemen als ZZP-er in het geloof, zoals onze opziener zo mooi zei in de video boodschap die hij stuurde aan Jesse. Zelfstandige zonder personeel, hij moet het zelf doen. Natuurlijk is dat niet helemaal zo, want zijn ouders blijven hem daarin voorgaan en bijstaan en geholpen door de jeugd, en hun leiders die hier in Curacao in mindere mate aanwezig zijn dan in de Europese gebieden, zullen ze hem echt niet zo maar in het diepe gooien. Voor mij ook D-day, Dirven dag, of Divine day, voor het eerst en - met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, heerlijk om dat een keertje zo op te schrijven - ook wel denk ik de laatste keer, iemand mogen confirmeren, als niet voorganger zijnde.
Gisteravond kwam Mario, de diaken, nog even langs om alle videotjes die hij had ontvangen van verschillende gemeenteleden o.a. uit Nederland, Suriname en Bonaire, uit te testen met de beamer.
Mocht Jesse natuurlijk niet weten , want dat zou een hele leuke verrassing voor hem zijn.
Na wat heen en weer gegoochel met de geluidsinstellingen en de beamer dachten we het toch wel redelijk voor elkaar te hebben.
Afgesproken hadden we dat we NA het bijbelwoord en VOOR het dienen eerst de videoboodschap van opziener Vis, momenteel op Bonaire, zouden laten zien en alle andere filmpjes dan na de dienst.
Ook zouden er nog enkele videoboodschappen komen vanuit Nederland en Mario vond het ook een goed idee om onze voorganger uit Hoorn ook nog te vragen. Mede natuurlijk omdat de familie van Boggelen ook in Hoorn in de gemeente heeft gevolgd en Fleur door hem was geconfirmeerd. Vanwege het tijdsverschil zou dat nog makkelijk kunnen lukken. Heb dus nog laat een verzoekje aan onze voorganger gestuurd en inderdaad kwam deze boodschap vanmorgen zo rond half zeven binnen druppelen in twee gedeeltes en kon Mario deze nog bijvoegen.
Het leuke was ook dat de jeugd van district Amsterdam in Lelystad bijeen was en ook bij het afspelen na de dienst zaten er hele leuke filmpjes van de diverse groepen jeugd uit district Amsterdam erbij.
Top jongens!! Werd zooo gewaardeerd door Jesse en Fleur en alle anderen.
Vanmorgen dus vroeg opgestaan, nog even ingelezen (weer) en wachten op de dingen die komen zouden.
Tegen negen uur kwamen Jesse en zijn familie aan en ook Mario, die natuurlijk ook nog moest zorgen dat er een uitzending tot stand zou komen naar de gemeente Woerden van Jesse's familie aldaar en ook naar een geloofszuster op St. Maarten. Kortom genoeg bedrijvigheid ineens. Jesse mocht niet naar binnen, het altaar nog niet zien en werd dus in de woonkamer geparkeerd, met de ventilator op 3 op zijn gezicht. Het was echt superwarm en benauwd vandaag. In de consistorie en de kerkzaal stonden de airco's te loeien, dus daar was het al redelijk uit te houden, maar Jesse moest het doen met de ventilator. Arme jongen. Astrid en Ineke waren intussen bezig om de stukjes kaas/worst/tomaatjes te snijden en met cellofaan in de ijskast te zetten, waar nog steeds de heerlijke taart ons stond aan te staren. Zag er zo lekker uit! Nog even wachten tot na de dienst.
Andre had een heeeele grote koelbox meegenomen waarin alle flessen lekker koud konden blijven in het ijswater. Goed plekje in de schaduw opgezocht en die bleef wel koel tot na de dienst. Superding.
Intussen nog even met Jesse gesproken in de woonkamer.
Vroeg aan hem of hij het leuk zou vinden als we samen de confirmatie gelofte voor het altaar zouden opzeggen. Ten eerste om hem te ondersteunen en wat zekerheid te geven, tenslotte heeft hij niet een volledig leerjaar achter de rug, maar ik wilde zo graag, nu ik toch ook VOOR het altaar stond samen ook met hem de confirmatie gelofte afleggen. Omdat ik natuurlijk op latere leeftijd tot dit geloof ben gekomen, heb ik dit nooit kunnen doen en bij de andere confirmaties die ik heb bijgewoond zit je als priester aan de "zijlijn" omdat de voorgangers of hogere ambten deze taak normaliter op zich nemen. Hij zou mij daarmee dus ook een heel groot plezier doen.
Hij stemde daarin toe en wij beiden tevreden. Mooier kan toch niet.
Zo'n tien minuten voor de dienst eindelijk dan Jesse en de familie en Mario de consistorie ingeroepen om zijn "Ledenkaart Confirmanten" te ondertekenen wat uiteindelijk in de Centrale Administratie in Amersfoort weer terugkomt om dit daar verder te verwerken. Dit moment werd weer door Ineke vereeuwigd voor het nageslacht en heb hem toen naar de kerkzaal gebracht en hem het altaar laten zien wat zo voor hem was klaargemaakt. In de consistorie teruggekomen was Mario inmiddels weer druk in de weer met de verbinding naar de andere gebiedsdelen, want het leek of de uitzending stokte. even appen naar deze en gene en dan maar bidden dat het zou werken.
Kort na tienen dan in gebed in de consistorie en kon de dienst beginnen. Had de liedkeuzes door onze organist in Hoorn laten inspelen met twee coupletten, maar had gehoopt dat het beter tot zijn recht zou komen. Dit item voor verbetering vatbaar voor een volgende keer dus. Zoals gezegd toen kwam opziener Vis in beeld en kwam Jesse even naar voren om bij de telefoon, waar het geluid iets beter te horen was, naar de opziener laten luisteren. Mooi.
Toen de preek, toen lied 422 zonder muziek, die kennen we, nog wat kort in het duits gediend, fuer unsere Deutsche Geschwister, toen boetelied, het Onze Vader en zondevergeving en toen voor Jesse het grote moment (ook voor mij). Fleur las een mooi gedicht voor en een stuk wat Astrid uit Jezus Sirach voor Jesse had overgeschreven. Deed ze erg goed en was heel erg mooi. Toen Ineke de brief van de stamapostel voor de confirmant voorgelezen en was het weer mijn beurt. Toen met Jesse een beetje de metaforen doorgenomen die voor het altaar waren uitgestald, de gemeente ging staan en hebben Jesse en ik samen de confirmatiegelofte afgelegd. Heel bijzonder vond ik het, toen daarna in gebed (voor Jesse) en toen de zegen op de confirmatie. Denk dat het allemaal redelijk goed verlopen is en
het bleek dat ook de uitzending redelijk tot goed verliep, wel wat vertraging en af en toe wat schokkerig, maar redelijk wat meegekregen van deze feestdienst.
Na het Heilig Avondmaal vieren en het slotgebed etc. kwam toen de verrassing voor iedereen van alle filmpjes die Mario en Doris hadden verzameld. Dit vonden ze zo leuk en veel blijken van herkenning, zeker door Fleur die al wat van de jeugd in Nederland natuurlijk kende. Dit was helemaal super en een heel groot succes. Top Mario en Doris!! Veel dank aan jullie. O Ja, we moesten ook nog even 3x amen doen, helemaal vergeten, ja de organist die niet aanwezig is, kon het niet niet inzetten en snakkend naar de taart was ik het helemaal vergeten. Toch nog ingehaald.
Toen snel deuren open en de bloedhitte in. Het was echt heel, heel warm.
Eindelijk de taart erbij, koffie en fris en hapjes, kortom was even goed toeven zo bij elkaar. Natuurlijk ook foto's gemaakt voor het altaar en de gemeenschap. Mario moest ook als ZZP'er, weer werken en ging er van tussen en na nog heerlijk gezeten te hebben waarbij je het zweet in stralen uit je lichaam voelde lopen, was de party over en ook deze Divine, Decision-day geslaagd.
Astrid en Andre hadden ons uitgenodigd om die middag bij hun lekker te komen zwemmen in het zwembad in de tuin en aansluitend een lekkere BBQ met "Hanging tender" vlees en honingsate, was natuurlijk een uitnodiging waar je geen nee tegen wilt zeggen, want verkoeling en vlees is wel ons dingetje.
Heerlijk even uitzakken toen de gemeente weg was, getracht alvast wat foto's en een videotje dat Ineke van ons voor het altaar had gemaakt door te zenden en toen hop, tegen drieen in de auto, op weg naar de verkoeling. Het stuur was echt te heet om vast te pakken van de auto en voor ik het erf van de kerk af was, zweette ik alweer als een otter. Toen daar aangekomen, shirt uit, zwembroek was al aan en plons..... en sissend kwam ik weer tot leven. In het water gebleven tot er volgens mij weinig vel meer op de vingers zat en toen heerlijk opdrogen in de zon, Fleur had zelfs een bacotje voor me ingeschonken en omdat het nog wel even zou duren voor ik weer in de auto terugging ging die ook heerlijk naar binnen.
Kortom, met ook nog een heerlijke BBQ aansluitend en ja Andre, inderdaad dat hanging tender vlees is goddelijk, en ook de honingsate was om te smullen, maar toen ik op het punt van ploffen was aangekomen, toch maar het laatste stukje knoflookkip, laten liggen. Ook nog even heerlijke filmpjes gekeken van de jeugd in Suriname waar Jesse en Fleur vorig jaar waren om daar mee te helpen met opbouw/renovatie van onze kerkjes etc. Uitsmijter was het filmpje van hun duosprongen op Cuba, wat een durfals zeg, maar wat gaaaaaf om te zien. Voldaan reden we naar huis en wat een heerlijke dag was het geweest. Bedankt allemaal die tot deze feestdag hebben bijgedragen.
Astrid, Andre, Jesse, Fleur, Mario en Doris, Alex en zijn vrouw, mijn vrouw natuurlijk Ineke en alle hele lieve inzendingen van ver over zee en dichtbij. Top dag geweest die ik niet snel zal vergeten. En ook een ieder wil ik bedanken voor hun voorbede voor mij voor deze bijzondere dienst. Voelde me gesterkt. DANK.
Bon Nochi en tot morgen